Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est. Tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem natalem, quam illius testamento cavere ut ageretur. Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Duo Reges: constructio interrete. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus. Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit; Nam illud quidem adduci vix possum, ut ea, quae senserit ille, tibi non vera videantur. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Urgent tamen et nihil remittunt.

Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra
iudicare.

In enumerandis autem corporis commodis si quis praetermissam
a nobis voluptatem putabit, in aliud tempus ea quaestio
differatur.

Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis?
Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris.
Sin autem ad animum, falsum est, quod negas animi ullum esse gaudium, quod non referatur ad corpus.
Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere.
Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare?

Voluptatis causa, etiam si eam non consequare, aut non dolendi, etiam si id assequi nequeas, aut eorum, quae secundum naturam sunt, adipiscendi, etiam si nihil consequare.

At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate.
Maximus dolor, inquit, brevis est.
Totum autem id externum est, et quod externum, id in casu est.
Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.
Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest.
Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit;

Bork: Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus?

Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Non semper, inquam; Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Res tota, Torquate, non doctorum hominum, velle post mortem epulis celebrari memoriam sui nominis. Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae.

Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia. Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore; Iam contemni non poteris. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Quam si explicavisset, non tam haesitaret. Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Ita redarguitur ipse a sese, convincunturque scripta eius probitate ipsius ac moribus. Sin autem eos non probabat, quid attinuit cum iis, quibuscum re concinebat, verbis discrepare?